-
1 καθαρσις
1) очищение(αἱ τῆς ψυχῆς καθάρσεις Plat.)
κ. ἀπόκρισις χειρόνων ἀπὸ βελτιόνων (sc. ἐστίν) Plat. — очищение есть отделение худшего от лучшего2) культ. обряд очищения(ἔστι παραπλησίη ἥ κ. τοῖσι Λυδοῖσι καὴ τοῖσι Ἕλλησι Her.; ἥ σωτηρία διὰ τῆς καθάρσεως Arst.)
3) «катарсис», очищение, возвышение(τῶν παθημάτων, ἰατρεία καὴ κ., sc. τῆς ψυχῆς Arst.)
4) физиол. очищение, выделение(τῶν περιττωμάτων, καταμηνίων Arst.)
5) мед. (гнойное) выделение(φλεγματώδης Arst.)
6) мед. очищение, оздоровление(διὰ φαρμάκων Arst.)